Pragnienie




i gdybyś dłoń wplotła w czyjąś dłoń, wzrok utopiła w innych oczach i ufnie na czyimś ramieniu głowę położyła - wobec tej potęgi nieba poczujesz się samotna najmocniej. 
Siła i słodycz chwili zamknie słowa i myśli, by otworzyć miejsce między życiem a śmiercią na krótkie spotkanie z Kalliope. 

Litery spadają kropla po kropli ze szczeliny pamięci.

Twórz, a uczynisz mnie nieśmiertelnym!

niczego bardziej nie pragnę.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz